SZTUKA FLAMENCO

Flamenco składa się z czterech elementów: gitary (guitarra), piosenki (cante), tańca (baile) oraz ‘deunde’ – duszy. Duende narasta w wyniku silnych emocji – jest to tajemnicza siła, której nie da się wyjaśnić, czuje się ją jedynie podczas flamenco.

Czułam duende, gdy oglądałam tancerzy flamenco w jaskiniach w Sacromonte, w Granadzie, i gdy uczyłam się historii tego tańca, dowiedziałam się, że jest on nierozerwalnie złączony z doświadczeniem gitanos, hiszpańskich Cyganek.

Śpiew i taniec to podstawy kultury cygańskiej. Flamenco to nie tylko sztuka muzyczna, to też sposób życia, zbór zachowań, temperament i pasja.

Cygańskie ballady z czasem ewoluowały z muzykę flamenco, którą znamy dzisiaj, a gitanos utrzymywały te antyczne pieśni przy życiu poprzez przekazywanie ich kolejnym pokoleniom oraz sprzedawanie nut sąsiadującym wioskom.

Podczas moich badań, cały czas napotykałam te same imiona – to dlatego, że istniało tylko 25 rodzin związanych z flamenco, których członkowie bardzo często się znali. Społeczność flamenco była ze sobą blisko i spotykała się w Świętych Jaskiniach Sacromonte, by celebrować swoją sztukę.

W 1922 roku kompozytor flamenco, Manuel de Falla, zorganizował konkurs w Granadzie, by odkryć nowe talenty. Nazywał się El Concurso de Cante Jondo (Konkurs Pieśni Głębokiej) i miał miejsce w Alhambrze. Profesjonaliści i amatorzy rywalizowali ze sobą, a ten historyczny moment stał się inspiracją dla podróży Lucy by zostać najsławniejszą tancerką flamenco swojego pokolenia.

Alhambra w Granadzie, w której odbył się konkurs flamenco.

Prawdziwe historie, które posłużyły autorce za inspirację.