Choć Anna i Jens nie istnieli naprawdę, a ich przyjaźń z Griegiem jest wyłącznie dziełem mojej wyobraźni, wszystkie opisane wydarzenia z życia kompozytora mają solidne poparcie w udokumentowanych faktach.
Edvard Grieg urodził się w Bergen w 1843 roku i uznawany jest za największego norweskiego kompozytora. Jego ojciec był kupcem, a matka nauczycielką muzyki, kompozytorką, dramatopisarką i pianistką koncertową. Edvard był ich czwartym dzieckiem i chociaż ojciec chciał, aby przejął rodzinny interes, młody Grieg odziedziczył miłość do muzyki po matce.

Edvard zaczął uczyć się gry na fortepianie jako sześciolatek, matka zachęcała go, by ćwiczył i rozwijał talent. W wieku dwunastu lat Edvard skomponował swój pierwszy utwór, wariacje na temat niemieckiej melodii. Nauka w szkole go nie interesowała, ale miał wybitne zdolności muzyczne.

Na drugim roku studiów muzycznych i kompozytorskich w Konserwatorium Lipskim, tak jak powieściowy Jens, przeszedł chorobę płuc, która uszkodziła lewy płat, zdeformowała piersiowy odcinek kręgosłupa i pozostawiła trwały ślad na jego zdrowiu.

Nina Hagerup, kuzynka Griega, zawsze była mu bliska. Oboje urodzili się w Bergen, ale rodzina ośmioletniej Niny przeniosła się do Kopenhagi. Podobnie jak Edvard, Nina była utalentowaną pianistką, ale szczególną uwagę zwracał jej przepiękny głos. Pomimo protestów rodziców, para w 1865 ogłosiła zaręczyny, a dwa lata później, w czerwcu 1867, wzięła ślub.

Wkrótce przyszła na świat ich córka. Tamtego lata szczęśliwy Grieg skomponował „Koncert fortepianowy a-moll op. 16”, który przyniósł mu międzynarodową sławę. Ku rozpaczy rodziców dziewczynka zmarła rok później na zapalenie opon mózgowych. Griegowie nie mogli mieć więcej dzieci.

W 1874 roku jego przyjaciel, pisarz Henrik Ibsen, poprosił go o skomponowanie tła muzycznego do dramatu „Peer Gynt”, jednego ze swoich najbardziej znanych utworów.

Związek Edvarda i Niny powoli rozluźniał się, aż w 1883 roku Grieg na kilka miesięcy opuścił żonę. W tym czasie odbył tournée po Niemczech, odwiedził też Lipsk, gdzie spotkał się z Maxem Abrahmsem, bliskim przyjacielem, który prowadził wydawnictwo muzyczne Editions Peters. W tym właśnie czasie moja fikcyjna Anna pogrąża się w nędzy w Lipsku, gdzie porzucił ją Jens. Świadectwa z tamtych czasów potwierdzają, że Grieg miał liczne protegowane, które dotrzymywały mu towarzystwa i śpiewały do jego akompaniamentu. Nie wiadomo, czy utrzymywał z nimi także stosunki intymne, ale jest to wysoce prawdopodobne – w tamtych czasach był niezwykle pożądanym celebrytą, który nie mógł się opędzić od adoratorek.

Rok później Edvard i Nina wspólnie koncertowali w Rzymie, a po powrocie do Bergen w 1885 zbudowali dom nazwany Troldhaugen (na zdjęciu poniżej), który można oglądać do dziś jako część muzeum Edvarda Griega.

Grieg nosił w kieszeni małą gumową żabę, która stała się inspiracją dla wskazówki otrzymanej przez Ally od Pa Salta, i przed każdym występem zwykł pocierać ją na szczęście.

W przeddzień podróży do Anglii 4 sierpnia 1907 roku osłabiony Edvard zachorował i zmarł w szpitalu w Bergen w wieku 64 lat.

Kompozycje Griega, który był czołowym przedstawicielem nurtu romantycznego, wyniosły norweską muzykę ludową na światowy poziom. Dziedzictwo pozostawione w postaci zapadających w pamięć, pięknych melodii – szczególnie suity „Peer Gynt” – ukształtowały tożsamość narodową Norwegów i uznawane są do dziś za skarb narodowy.