Nowa Zelandia w Wyspa Norfolk

Nowa Zelandia słynie z oszałamiających krajobrazów i zapierających dech w piersiach otwartych przestrzeni.

Kiedy tak jak CeCe podróżowałam po regionie Central Otago na Południowej Wyspie Nowej Zelandii, uderzył mnie kontrast pomiędzy surowym krajobrazem, a starannie wytyczonymi obszarami sadów i winnic, za sprawą których Central Otago nazywane jest często „miską owoców południa”. Ogromna przestrzeń i malowniczość tej krainy zapiera dech w piersiach.

Choć w „Zaginionej siostrze” zaledwie musnęłam bogatą historię Nowej Zelandii, zbierając materiały do książki przyjrzałam się kulturze Maorysów i kilku różnym falom migracji na przestrzeni ostatnich stuleci oraz gorączce złota, jaka ogarnęła Central Otago w latach 60. XIX wieku.

Gibbston, znane także jako „Dolina Winnic”, to jeden z najbardziej malowniczych obszarów uprawy winorośli. Winnice są tu wciśnięte, czasami bardzo ryzykownie, między stromymi łupkowymi zboczami a skalistym wąwozem rzeki Kawarau.

Na tym położonym na dużej wysokości obszarze występują mroźne zimy, gorące i suche lata oraz duże dobowe wahania temperatur. W tych trudnych warunkach powstają wyjątkowe wina, które zyskały uznanie na całym świecie.

Ponad 70% uprawianych tu winogron to szczepy pinot noir; pozostałe odmiany to chardonnay, pinot gris, riesling i sauvignon blanc.

Spacer wśród nagich krzewów winorośli w winnicy, która zainspirowała tę należącą do rodziny McDougalów w „Zaginionej siostrze”.

Oszałamiające widoki na zbocza Dobson Valley w drodze na szczyt Aoraki (Górę Cooka).

Wyspa Norfolk

Tę mierzącą 34,6 kilometra kwadratowego wyspę na Oceanie Spokojnym, będącą zewnętrznym terytorium Australii, zamieszkuje prawie 2000 osób.

Wyspa służyła jako kolonia karna od 1788 do 1855 roku, zanim potomkowie buntowników z okrętu Bounty zostali tu przesiedleni z sąsiedniej wyspy Pitcairn.

Mimo że na wyspę Norfolk wpływ mają znacznie więksi sąsiedzi, ma ona swojego niepowtarzalnego ducha. I chociaż miejscowi nie byli bardzo pomocni w moich badaniach, to podobnie jak CeCe i Chrissie, uległam wrażeniu, że ten zakątek świata mógłby być moim domem – mimo że jest tak bardzo odległy.

Emily Bay

Sosny z Norfolk, które według CeCe zostały również posadzone w Atlantis.

Podobnie jak Australia, co odkryłam zbierając materiały do „Siostry perły” Sister, Nowa Zelandia również ma swoje własne mity na temat Siedmiu Sióstr, nazywanych w mitologii Maorysów „Gwiazdami Matariki”. Ponowne pojawienie się gromady tych gwiazd sygnalizuje początek Nowego Roku. Nazwa „mata ariki” znaczy tyle, co „oczy boga”.

W gromadzie gwiazd Matariki jest matką sześciu córek. Każda z nich niesie przesłanie dla ludzi na Ziemi. Oto ich imiona:

Tupu-ā-nuku, najstarsza, która zajmuje się wszystkimi roślinami. Uczy nas cierpliwości do tego, co rozwija się i wzrasta oraz troski o przyjaciół i rodzinę.

Tupu-ā-rangi, która uwielbia śpiewać i przywraca do życia zarówno lasy, jak i zamieszkujące je zwierzęta. Zwraca uwagę na to, jak ważne jest bycie hojnym.

Waipunarangi, która opiekuje się wodami wokół Nowej Zelandii, dostarczając je ludziom, aby mogli ją pić i dbać o swoje uprawy. Jej nauka jest taka, że dobroć, jaką obdarzamy innych, zostanie nam odpłacona.

Waitì i Waitā, bliźniaczki, które dbają o najszybsze i najmniejsze ze wszystkich stworzeń – często pomijane owady, tak ważne dla równowagi natury. Ich lekcją dla nas jest opieka i wsparcie dla ludzi, którzy nas otaczają.

Ururangi jest najbardziej namiętną i energiczną z sióstr. Radzi nam, byśmy odnajdywali w życiu radość.

Prawdziwe historie, które posłużyły autorce za inspirację.