Violet i Sonia Keppel
W wieku dziesięciu lat Violet poznała dwunastoletnią wówczas Vitę Sackville-West. Bliska zażyłość obu dziewcząt doprowadziła do wybuchu uczuć miłosnych. Violet i Vita już jako dorosłe kobiety stały się kochankami.
Violet i Vita szukając ustronnego miejsca tylko dla siebie, kilkakrotnie udawały się w podróż do Francji. Gdy nie mogły się widywać, pisywały do siebie płynące z głębi serca, niezwykle romantyczne i pełne liryzmu listy, które doczekały się nawet publikacji. W 1921 roku pod wpływem nacisków ze strony mężów Violet i Vita były zmuszone zerwać kontakty.
Vita w swoim życiu nawiązała bardzo wiele romansów – jedną z jej partnerek była słynna angielska pisarka i feministka, Virginia Woolf, dla której Vita stanowiła literacką inspirację. Woolf czerpała inspirację ze swojego nieformalnego związku z Vitą, pisząc chociażby powieść „Orlando”, która z kolei dla mnie stała się wartościowym źródłem. Imię głównego bohatera – Orlando – nadałam jednej z postaci występujących w „Siostrze cienia”.
Od 1923 roku Violet mieszkała we Francji, ze swoim mężem pozostając w separacji. Tam nawiązała romans z Winnarettą Singer, dziedziczką Singer Corporation, amerykańskiego przedsiębiorstwa zajmującego się produkują maszyn do szycia. Violet podobnie jak Vita poświęciła się pisaniu. Nigdy jednak nie osiągnęła sukcesu na miarę Vity, która weszła w skład działającej w latach 1905-1941 popularnej grupy Bloomsbury. Niektóre teksty Violet zostały wydane przez Virago Press. Pisząc „Siostrę cienia”, korzystałam z opublikowanej w 1952 roku autobiografii Violet Trefusis pt. „Don’t Look Round”.
W porównaniu do Violet Sonia prowadziła o wiele spokojniejsze życie u boku swego męża Rolanda Calverta Cubitta. Jej wspomnienia, wydane pt. „The Edwardian Daughter”, w bardzo przyjemny sposób przybliżają uroki dzieciństwa w epoce króla Edwarda VII, pieszczotliwie nazywanego przez Sonię „Kingy”. Co ciekawe, Sonia jest prababką Camilli Parker Bowles, księżnej Kornwalii i małżonki księcia Karola.